Dus daar zit ik, in de wachtkamer met een vervelende kiespijn. Niets catastrofaals, gewoon zo’n dof kloppende pijn die je vertelt dat er iets aan de hand is daarbinnen en vervelend kan worden als je het negeert. De receptioniste roept mijn naam, en ik loop het kabinet van Dr. ChatControl binnen.
Dr. ChatControl begroet me met een bezorgde uitdrukking: “Ik heb uw dossier bekeken,” zegt hij ernstig, “en vele andere. Kiespijn is een ernstig probleem. Wist u dat in 2023 alleen al, minstens 101.988 mensen in Europa tandpijn hadden? Dat is meer dan 60% van alle wereldwijde tandklachten die terug te voeren zijn naar deze regio.”
“Oké”, zeg ik. “Maar ik wil gewoon dat u naar deze ene kies kijkt.”
“Dit is een epidemie,” onderbreekt hij me, “En we kunnen niet langer alleen symptomen behandelen. We hebben een alomvattende, verplichte risicobeoordeling nodig.”
Dr. ChatControl haalt een vragenlijst van 47 pagina’s tevoorschijn. “Ten eerste beoordelen we het risico dat uw mond gaatjes, tandvleesziekte of mondkanker kan ontwikkelen”, legt hij uit. “Dit geldt voor iedereen, ongeacht of ze symptomen hebben.”
“Maar ik heb symptomen”, zucht ik, “Daarom ben ik hier.”
“Precies!” zegt hij triomfantelijk. “En dat betekent dat u een hoog risico loopt. Dus gaan we over naar Fase Twee: mitigerende maatregelen. Vanaf nu moet u ouderlijk toezicht implementeren op uw dieet. Elk snoepje zal komen met een Itsme leeftijdsverificatie-verpakking.”
“Ik ben 38”,werp ik tegen.
“Perfect,” antwoordt hij, “dat betekent dat u oud genoeg bent om toestemming te geven voor monitoring.”
“Het is gericht,” verzekert hij me, “we scannen alleen hoogrisico-gebieden, volgens het onafhankelijk EU Tandartscentrum omhelst dit elke kies, elke patiënt, elk moment.”
“Maar hier komt het slimme gedeelte,” zegt Dr. ChatControl, terwijl hij iets tevoorschijn haalt dat eruitziet als een piepklein schuurapparaat vastgemaakt aan een airbrush, “uw glazuur bevat lagen die momenteel de vroegdetectie van virussen verhindert. Dus moeten we het glazuur vervangen door een geoptimaliseerde laag die perfect beschermt tegen momenteel bekende suikers en zuren maar onze door de overheid goedgekeurde detectieapparatuur toestaat om de inhoud van uw tanden te inspecteren.”
Ik ben verbijsterd. “U wilt mijn glazuur verzwakken?”
“Amper!” zegt hij opgewekt, “Net genoeg zodat onze scanner kan monitoren wat er altijd in uw tanden gebeurt. Maakt u zich geen zorgen, het nieuwe glazuur zal u nog steeds beschermen tegen al het andere.”
“Hoe is dat mogelijk als u er doorheen kunt dringen?” ga ik verder, nog steeds voorzichtig.
“Wel, EU gecertificeerde snoepjes, bijvoorbeeld”, zegt hij. “Gerenommeerde snoepfabrikanten hebben ermee ingestemd het aangepaste glazuur te respecteren en het niet te penetreren. Ze hebben een verdrag ondertekend om geoptimaliseerde suikers te gebruiken.”
“En de ambachtelijke snoepjes?” vraag ik.
“Ah,” zegt hij, terwijl hij zijn bril aanpast, “wel, die zijn uiteraard illegaal! Die criminelen respecteren verdragen meestal niet. Dus ja, het aangepaste glazuur zal uw tanden kwetsbaarder maken voor ongeautoriseerde gaatjesvorming, bacteriële aanvallen, en iedereen die het feit wil uitbuiten dat uw natuurlijke bescherming is vervangen door ons transparante alternatief.”
“Dus u maakt mijn tanden minder veilig”, herhaal ik.
“We maken ze beter observeerbaar”, corrigeert hij, met een licht geïrriteerde toon. “Er is een verschil. Uw tanden zullen nog steeds beschermd zijn, zolang je bij de aankoop van je snoep op zoek gaat naar het EU-label! En wegblijft van die illegale rommel.”
“Maar… Meer dan 500 toonaangevende tandartsen hebben een brief ondertekend waarin ze zeggen dat dit massale kwetsbaarheden zou creëren”, merk ik op.
“Die tandartsen denken niet na over langetermijn tandhygiëne.” Dr. ChatControl zucht minachtend. Zijn toon wordt strenger als hij verdergaat: “Laat me meer zeggen, als u weigert uw glazuur te upgraden, zullen we u beschouwen als een potentieel tandterrorist. Dit gaat niet langer alleen over uw tanden, moet u weten. Als u ervoor kiest om uw tanden flagrant te negeren, bent u een bedreiging voor de samenleving!”
“Maar… De hele reden dat ik hier ben, is omdat ik om mijn tanden geef…”
De dokter houdt zijn apparaat omhoog en vraagt: “Wilt u dat ik u behandel of u aangeef?”
Ach, wat maakt het ook uit, het lijkt erop dat iedereen dit doet. Ik wil niet het buitenbeentje zijn dat altijd paniek zaait. Dus ik zwicht. De upgrade voelt niet pijnlijk aan, dus dat is een opluchting.
Na het voltooien van de basisscan, wijst Dr. ChatControl naar het scherm: “Dit is zorgwekkend, zegt hij. Het systeem heeft 8.412 potentiële gaatjes gemarkeerd.”
“Maar ik heb maar 32 tanden”, piep ik.
“Het detectie-algoritme werkt met een probabilistisch model”, legt hij uit. “Zwitserse tandheelkundige autoriteiten bevestigen dat er af en toe wel wat vals-positieven zijn, maar zullen ze allemaal moeten onderzoeken.”
“Ik wéét waar het pijn doet. Kun je nu niet gewoon die ene tand behandelen?”
“Als het op tandhygiëne aankomt, is zero-risk de enige acceptabele outcome!” flapt Dr. ChatControl eruit. “Nu zal ik verkennende gaten moeten boren in elke kies, in uw tandvlees, uw tong, en voor de zekerheid ook in de mond van uw buurman, omdat het systeem hem ook heeft gemarkeerd toen hij langs de wachtkamer liep.”
“Dit lijkt krankzinnig”, zeg ik.
Terwijl Dr. ChatControl zijn feilloze systeem uitlegt, merk ik dat de kies die eigenlijk pijn doet – degene waarvoor ik kwam – begint te etteren. “Uh, dokter”, zeg ik, wijzend naar de zwelling.
“Dat nemen we straks wel onder handen. Eerst moeten het probleem in kaart zien te brengen, zodat we weten waartegen we moeten opboksen”, zegt Dr. ChatControl, “We gaan een permanent scanapparaat in uw kaak installeren dat elke kies monitort, 24/7, en elke verdachte activiteit meldt aan een gecentraliseerde EU Tandartsendatabase.”
“Dat klinkt als een enorm veiligheidsrisico,” zeg ik.
“Helemaal niet!” antwoordt hij, “Het apparaat is versleuteld. Alleen onze scanners kunnen achter uw geüpgradede glazuur kijken. Wat uw kies verlaat, is al versleuteld. Geen ander apparaat dan het onze kan de gegevens lezen, dus uw privacy blijft intact.”
“Dus hoe zit het met die namaak die je op AliExpress kunt kopen?” vraag ik.
“O, maar die werken niet betrouwbaar. Bovendien zijn ze verboden. En ook: Waarom zouden hackers toegang tot uw tanden willen? U hebt toch niks te verbergen?” snuift hij.
“Trouwens,” voegt Dr. ChatControl terloops toe, “EU-tandartsen en assistenten zijn vrijgesteld van deze scanvereiste onder professioneel tandheelkundig geheim.”
“Dus jullie tanden worden niet gemonitord?” vraag ik.
“Correct”, zegt hij. “Wij kunnen zelf instaan voor onze mondgezondheid, dat is een kwestie van publiek vertrouwen. Die van u vereist echter constant toezicht.”
“Dat lijkt een dubbele standaard”, zeg ik.
“Het is een tweeledig systeem voor een tweeledige samenleving”, antwoordt hij vriendelijk. “Nu, zullen we doorgaan met het installeren van de kaakmonitor?”
Intussen ontwikkelt mijn eigenlijke kiespijn zich tot een volwaardige infectie. De pijn is ondraaglijk. “Dokter, ik heb echt nodig dat je nu mijn tand verzorgt!” roep ik.
“We doen geen gerichte behandelingen meer”, zegt Dr. ChatControl. “Dat is het oude model. Nu richten we ons op alomvattende, verplichte monitoring.”
“Maar ik ga de kies verliezen”, jammer ik.
“Misschien,” erkent hij, “Maar terwijl we iedereen in de wachtkamer scanden, vonden we drie mensen met lichtjes verdachte kiezen! Ze lijken nu perfect gezond, maar ze zouden ooit gaatjes kunnen ontwikkelen. Dat zijn drie potentiële problemen voorkomen!”
“Maar mijn eigenlijke probleem wordt niet opgelost,” merk ik op, “Het wordt erger.”
“Wel ja,” geeft hij toe. “Maar we hebben zoveel geïnvesteerd in de scaninfrastructuur dat we ons traditionele tandheelkunde niet echt meer kunnen veroorloven. Het systeem moet zichzelf rechtvaardigen, begrijpt u.”
“Dit is krankzinnig”, herhaal ik.
“Dit is vooruitgang”, corrigeert hij me.
Terwijl ik het kantoor verlaat – onbehandeld, met pijn, en met een kaak vol toezichtsapparatuur – merk ik een bord op de deur op: Signal Tandheelkunde, Orthodontie Threema, en Proton Mondverzorging hebben hun activiteiten in de EU stopgezet wegens onverenigbaarheid met verplichte scanvereisten.
Blijkbaar zijn de tandartsen die eigenlijk weten hoe ze tanden moeten repareren zonder spyware te installeren allemaal naar Zwitserland verhuisd.
Mijn infectie verspreidt zich nog steeds en ik zal mijn kies waarschijnlijk verliezen. Maar ik ga met een goed gevoel naar huis want er wordt over mijn gezonde tanden gewaakt.

Contacteer uw lokale politici en deel dit verhaaltje met hen…
Ga naar fightchatcontrol.eu voor contactgegevens en meer informatie.
Leave a Reply